اگر دین ما بر حق است، چرا جامعۀ اسلامی -لااقل به‌ظاهر- باید عقب‌مانده‌تر از جوامع غیراسلامی باشد؟ نباید از این سؤال طفره رفت. این سؤال خیلی منطقی است که بگویند: «اگر دین شما بر حق است، چرا جامعۀ شما جلوتر از همۀ جوامع بشری نیست؟» پاسخ این است که...
حجت‌الاسلام پناهیان:
برنامۀ خدا بیشتر از اینکه بیرون ما را درست کند، درون ما را درست می‌کند. ما همه‌اش دنبال این هستیم که دنیا و اطراف خودمان را درست کنیم، در حالی که اول باید خودمان را درست کنیم.
مثلاً می‌گوییم: همسرم، یا فلانی ما را اذیت می‌کنند! خب تو اذیت نشو! این حُسن نیست که اطرافیان درست شوند تا من در بهشت زندگی کنم. بهشت این است که تو درونت بهشت باشد. تو تأثیر نپذیر، تو اذیت نشو.
آن‌قدر که خیلی‌ها به حجاب دیگران اهمیت می‌دهند، اونقدر هم موضوع حجاب مهم نیست. «همه باید حجاب را رعایت کنند، که دل من نلرزد»، دل نیست اون دل. مگر در مدینۀ پیامبر(ص) همه محجبه بودند؟! کنیزهاشون که حجاب براشون واجب نبود.
اگر تو قوی نباشی، اگر همه پوشیه زده باشند و یک نفر پوشیه نزده باشد، تو خودت را خراب می‌کنی، اول باید خودت را درست کنی.
این معناش این نیست که ما شرایط را خراب کنیم و حتی به خراب بودن شرایط اهمیت ندهیم، یا بخواهیم رفتار مدیران جامعه که شرایط را درست نمی‌کنند توجیه کنیم؛ ولی اصل، قوی‌شدن است.
پناهیان: نمی‌دانم چه مصلحت‌ها و چه حکمتهایی هست که دولتمردان ما این مقدار با رژیم منحوس آل‌سعود مماشات می‌کنند؟ نه این دولت؛ دولت قبلی هم اهل مماشات با آل‌سعود بود. مردم ما به دولتمردان‌شان اعتماد دارند و می‌گویند: حتماً حکمت و مصلحتی هست. اما مردم باید عزت را لمس کنند. پس این عزت چه وقت تأمین خواهد شد؟! عزت ما لکه‌دار شده است؛ وقتی او جنایت می‌کند و ما آن‌قدر ضعیف برخورد می‌کنیم که جنایتکار، ارتباطش را با ما قطع می‌کند!
